พหุยุทธ์มวยไทย

.

.

ลืมตาตื่น คืนหนึ่ง รำพึงคิด..
โอ้ ..ชีวิต คนเรานั้น สั้นแค่ไหน..
ทำความดี ไว้เพื่อฝาก ก่อนจากไป..
อย่าให้ใคร ว่า ตายเปล่า เจ้าเกิดมา ..
.. ตัวเรา เปรียบได้แค่ เศษธุลี..
เป็นอนุพันธ์ ของชีวี ที่ด้อยค่า ..
ในเศษส่วน ความโศกศัลย์ วันเวลา..
อาจเพิ่มพูน ปัญญา คุณค่าจริง ..
... อยุธยา เคยยิ่งยง มั่นคงก่อน
ถูกบั่นทอน จากคนใน ใจผีสิง
เมื่อศึกนอก ถั่งโถม โจมเข้าจริง
ก็ถึงครา ล้มกลิ้ง ลงกลางเมือง
ครั้งอยุธ- ยา ล่ม ระทมนัก
แต่ไทยรัก ชาติมิสูญ จึงหนุนเนื่อง
ก่อกรุงเทพ มหานคร อมรเมือง
นี่คือเรื่อง เล่าขาน ลูกหลานไทย
มีเกิดแล้ว มีดับ ปรับเปลี่ยนแปร
ประวัติศาสตร์ อาจไม่แน่ แท้ใช่ไหม ?
วันก่อนมี วันนี้เล่า อย่าเบาใจ
รักชาติไทย จงสมัคร สามัคคี...


ศิลปะ ป้องกันตัวของมนุษย์ มีที่มา และ มีผู้คิดค้นพัฒนา ต่อๆกัน..ศิลปะป้องกันตัว ชนิดใด ที่มี ผู้นิยมศึกษาเรียนรู้ แสดงว่า ศิลปะป้องกันตัว ชนิดนั้น มีคุณประโยชน์ มีระเบียบวิธี ชัดเจน ในการถ่ายทอด และนำไปใช้ ซึ่งผู้คิดค้นพัฒนา ประสงค์ให้มีการสืบทอดภูมิปัญญาไว้..ที่สำคัญคือ การศึกษาประวัติความเป็นมาของ ศิลปะป้องกันตัว แต่ละชนิด จะทำให้เข้าใจวิธีคิด หลักปรัชญา หรือ จิตวิญญาณ ของ ศิลปะป้องกันตัว ชนิดนั้น ได้ง่ายขึ้น ทำให้ สามารถบรรลุประสิทธิภาพ ของ การนำไปใช้ตามวัตถุประสงค์ที่แท้จริง ของ ผู้คิดค้นพัฒนา..อันนี้มาจากความเข้าใจของผมเองและจากการที่ได้ศึกษาเรียน รู้ศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวต่างๆ จากครูบาอาจารย์ มาหลายชนิด..
...ศิลปะ การต่อสู้ ของมนุษย์ มีวิวัฒนาการ มาจาก การใช้ชีวิต ที่ต้องเผชิญกับ ความโหดร้าย และความหวาดกลัว จนตกผลึกเป็นศิลปศาสตร์ ที่ซับซ้อน และ มีประสิทธิภาพ ในปัจจุบัน.... ...วิชาความรู้ใด ย่อมเปลี่ยนแปลงไปไม่หยุดนิ่ง..ความรู้ใด เพียงรู้เข้าใจ ไม่นำมา ปฏิบัติ ประยุกต์ใช้ ให้เกิดประโยชน์ แก่ตน และ ผู้อื่น..คงไม่มีความหมาย..เช่นเดียวกับ..วิชาการต่อสู้ ซึ่งเป็นทั้ง ศาสตร์ และ ศิลป์ อันผู้ที่เป็นบุรพาจารย์ ได้คิดค้น และ พัฒนาไป ในแต่ละช่วงๆ..ย่อมมีทั้ง จุดอ่อน จุดแข็ง เพื่อให้เอื้อประโยชน์แก่ผู้ศึกษา..ในการปรับใช้ ให้ถูก จังหวะ โอกาส และ สถานการณ์..เคล็ดวิชาที่สำคัญ ของ ศิลปะการต่อสู้ แต่ละแขนง อาทิ ยิวยิตสู(ยูโด) ..ไอคิโด เทควันโด คาราเต้โด กังฟู มวยลายลาว หรือ..มวยไทย..คือ..อะไร?ทราบไหม?..ลองตรองให้ดี..แล้วจะเข้าใจถึงจิตใจของ ปรมาจารย์แต่ละ..ท่าน..แต่ละสาย...
..หน้าที่สำคัญของผู้ใหญ่ คือ การสืบทอด และ พัฒนา มรดกภูมิปัญญา ที่ทรงคุณค่าดีงาม ไว้ให้แก่ ลูกหลาน..พหุยุทธ์มวยไทย คือ สุดยอดมรดกภูมิปัญญาของบรรพบุรุษไทย ที่สั่งสมมานานนับพันปี..เพื่อสร้างความแข็งแกร่งทั้งทางร่างกาย จิตใจ และ จิตวิญญานความเป็นไทย..โดยหวังจะให้ลูกหลานไทยทุกคน มีความถึงพร้อม ในการรักษาตน รักษาชาติไทย ไปจนชั่วกาลปาวสาน...
ผมเคยเจอ คำถาม จากเด็กๆ หลายครั้งว่า จากการศึกษา ประวัติศาสตร์ ความเป็นมาของชาติไทย รู้สึกได้ถึง ความกล้าหาญ เสียสละ ของบรรพบุรุษในอดีต ทำให้สงสัยว่า ทำไม คนสมัยก่อน ถึงได้กล้าหาญชาญชัยนัก ?..ตัวผมเอง ก็เคยนึกแปลกใจ บางทีก็รู้สึก เชื่อครึ่ง ไม่เชื่อครึ่ง ในเรื่องราวต่างๆ ในประวัติศาสตร์..แต่เมื่อได้ วิเคราะห์ ค้นคว้า รวบรวมข้อมูลแล้ว พอจะมองเห็น เค้าลางของคำตอบนี้..คือ
กระแสของ วิถีชีวิตไทย ที่ประกอบไปด้วย ความสามัคคีผูกพัน ของ ชาวบ้านส่วนใหญ่ ต่อ ผู้นำ ซึ่งเป็น คนดี มีปัญญา ในแต่ละช่วง แต่ละกาล..ทำให้ก่อเกิด ภูมิปัญญา(ศิลปศาสตร์) ที่เป็น สาระประโยชน์ ต่อการดำรงชีวิต และ หนึ่งในนั้น คือ วิชาการต่อสู้ป้องกันตัว ซึ่งรวมเอา ศิลปศาสตร์แห่ง มวยไทย เข้าไว้ด้วย..ทำให้สมัยก่อน มี คนเป็นมวย อยู่มาก..ไม่เหมือนกับ ปัจจุบัน..
...ศิลปะ การต่อสู้ป้องกันตัว แบบมวยไทย ในยุคที่เริ่มมีการแข่งขันชกมวย ในช่วงต้นกรุงรัตนโกสินทร์ จะกล่าวถึง จุดเด่น ของนักมวยที่มาจาก ๔ ภาค ได้แก่ มวยโคราช มวยท่าเสา มวยลพบุรี มวยไชยา และมวยพระนคร ซึ่งผมพยายามจำแนกลักษณะเด่น ที่เรียกว่า ทางมวย ได้พอสังเขป คือ
..มวยพระนคร เป็นมวยที่มีสังกัดและมีประสบการณ์เรียนรู้จากชาวต่างชาติ มีน้ำเลี้ยง มี
วิธีฝึก และวิธีชก ดี

..มวยไชยา มีการถ่ายทอดกลวิธีต่อสู้ในเชิงรับ รุก ที่มีรูปแบบซึ่งซับซ้อน ใช้ชั้นเชิง และ
สติปัญญา เป็นหลัก เชิงรับ ของมวยไชยา มักใช้ความคล่องแคล่ว ในการเข้าประชิด แก้ไขสถานการณ์

..มวยลพบุรี มีการฝึกที่เน้นการประสมจิต และการฝึกที่เน้นการเคลื่อนที่อันองอาจ รัดกุม
มีศอก และ ถีบ เป็นไม้เด็ด

..ส่วน มวยท่าเสา ใช้ท่าคุมที่มั่นคง มักใช้อาวุธเข่า และลูกแก้ที่หนักหน่วงตอบโต้
..และ มวยโคราช อาศัยท่าคุมที่ยืดตรง สุขุม มีลูกอดทน ห้าวหาญ ชอบเดินก้าวสืบเท้านำเข้าแลก
มีหมัดเหวี่ยงควาย และ การเตะ ที่หนักหน่วง เป็นอาวุธสำคัญ..

แต่ ในปัจจุบันนี้ มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และศึกษาวิธีการต่อสู้ของมวยไทยกว้างขวางมากขึ้น จากการเฝ้าติดตามดูการชกมวยไทยอาชีพ ผ่านเวทีถ่ายทอดทางทีวี..สังเกตุว่า มวยที่มีภูมิลำเนาเกิดใน ภาคกลาง ไม่ว่าจะไปอยู่ค่ายไหน..ใจไม่นิ่ง..ดีต้นยก..มวยภาคเหนือ เน้นลูกแข็งแรง เดินแลก ชอบทวนเชิงคู่ชก..มวยภาคใต้ ชอบใช้ชั้นเชิง มาดดี แต่ ลูกแก้ และ ใจ ยังขาดๆ เกินๆ..ส่วนมวยภาคอีสาน และ ภาคตะวันออก ดีขึ้นมาก ทั้ง รูปแบบ จิตใจ ความพร้อมของร่างกาย.. และที่แปลกมาก คือ ฝ่ายที่มีเทรนเนอร์ ที่มาจาก ยอดมวยไทยในอดีต ส่วนใหญ่ มักจะ แพ้..ไม่ทราบว่า เพราะสาเหตุอะไร?..
..ผมรู้สึกทึ่งทุกครั้ง ที่เห็น คนจีนโพ้นทะเล ฝึกมวย ไท้เก๊ก ในตอนเช้า/เย็น..โดยเฉพาะผู้สูงอายุ..คุณแม่ของผม ซึ่งมีเชื้อสาย จีน/ไทย ก็ฝึก(ปัจจุบันท่านอายุ ๘๑ ปี)..เห็นท่าน แข็งแรง..สดชื่น..แล้วดีใจ..คุณพ่อผม ท่านเป็นไทยแท้..ผมเคยเห็นท่านซ้อม ชกลม เล่นเชิง มวยไทย มาตั้งแต่ ผมยังเล็ก..ท่านชอบแขวนถุง/กระสอบ ไว้ใต้ถุนบ้าน เพื่อให้ลูกๆ เตะ ต่อย..แต่พออายุมาก ท่านหยุดเตะ ต่อย ชกลมแบบมวยไทย..คงเหนื่อย..
..ทำอย่างไร? ที่เราจะสามารถนำ แม่ไม้มวยไทย มาประกอบกับ การฝึกสมาธิแบบเคลื่อนไหว แบบชาวพุทธ..ผมเคยประสมการฝึก แบบนี้..และขออนุญาตบัญญัติศัพท์เรียกว่า...กายคตานุสติมวยไทย..

0 comments:

Post a Comment